Κάθε καλοκαίρι ο εφιάλτης στη χώρα μας επαναλαμβάνεται. Η Αττική μετρά για άλλη μια χρονιά τις πληγές της από τα πολλαπλά μέτωπα σε Πεντέλη, Γέρακα, Παλλήνη, Ανθούσα και Πικέρμι τη στιγμή που οι πυρκαγιές σε Μέγαρα και Σαλαμίνα παραμένουν ενεργές. Παράλληλα, σύμφωνα με την Περιφέρεια Κρήτης, οι πυρκαγιές στο Ρέθυμνο έκαψαν πάνω από 11.000 στρέμματα γης, σημαντικό ποσοστό των οποίων αξιοποιούταν για αγροτικές καλλιέργειες. Και το ατελείωτο αλισβερίσι ευθυνών ξεκινά…
Οι πρώτες 30 αυτοψίες που πραγματοποιήθηκαν εχθές στους Δήμους Πεντέλης και Παλλήνης κάνουν λόγο για σοβαρές ζημιές σε κατοικίες, 4 εκ των οποίων έχουν κριθεί μη κατοικήσιμες, 8 προσωρινά ακατάλληλες για χρήση και 7 επικίνδυνες για χρήση και οι οποίες θα επανελεγχθούν. Επιπλέον, 5 επαγγελματικοί χώροι παρουσίασαν επίσης ζημιές με τους 4 να θεωρούνται κατάλληλοι για χρήση. Αυτή φυσικά είναι μόνο η αρχή, καθώς τις επόμενες ημέρες οι τοπικές αρχές θα καταγράψουν αναλυτικά όλες τις ζημιές, προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία των αποζημιώσεων μέσω της Κρατικής Αρωγής.
Τα κρατικά ταμεία επιχειρούν κάθε χρόνο να καλύψουν ένα μέρος των ζημιών, προσφέροντας έκτακτη οικονομική βοήθεια στους πληγέντες με σκοπό και την άμεση αποκατάσταση των περιοχών. Ωστόσο, βλέπουμε εκ του αποτελέσματος ότι τα ποσά τα οποία προσφέρει ο κρατικός μηχανισμός δυστυχώς δεν επαρκούν για να καλύψουν το εύρος των ζημιών και ότι οι πολίτες που στηρίζονται αποκλειστικά σε αυτά για την αποκατάσταση και την αναστήλωση των κατοικιών τους δυστυχώς δεν καταφέρνουν εν τέλει να τα επαναφέρουν στην αρχική τους κατάσταση. Αντίθετα, οι ιδιοκτήτες οι οποίοι έχουν φροντίσει να ασφαλίσουν την κατοικία ή την επιχείρησή τους και δεν επιβαρύνονται από το βάρος της αποκατάστασης, καθώς οι ασφαλιστικές τους εταιρείες σπεύδουν να καλύψουν το κόστος των ζημιών, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να βλέπουν τις περιουσίες τους να αναγεννιούνται, αφήνοντας πίσω τους τις άσχημες εμπειρίες που βίωσαν.
Έπειτα από τις πυρκαγιές του 2021 στην Εύβοια και την Αττική, οι οποίες κόστισαν στον κρατικό προϋπολογισμό σχεδόν 38,5 εκατ. ευρώ, η κυβέρνηση για πρώτη φορά στα χρονικά έθεσε το ζήτημα της υποχρεωτικής ασφάλισης περιουσίας στη Βουλή στο πλαίσιο του νέου κλιματικού νόμου. Παρά το γεγονός ότι η εν λόγω απόφαση αναθέρμανε τις φιλοδοξίες της ιδιωτικής ασφαλιστικής αγοράς, η οποία πολλάκις μέσα από τις προτάσεις της ΕΑΕΕ έχει επισημάνει την ανάγκη επέκτασης της υποχρεωτικότητας της ιδιωτικής ασφάλιση στον κλάδο περιουσίας, η προχειρότητα που επέδειξε η κυβέρνηση στη διαχείριση του ζητήματος αναδίπλωσε τις ελπίδες για μια οριστική λύση στο ζήτημα της αντιμετώπισης των καταστροφών από τις πυρκαγιές.
Η έλλειψη αποφασιστικότητας για τη στήριξη του νέου αυτού εγχειρήματος αποδείχθηκε από το γεγονός ότι το εν λόγω μέτρο δεν αφορούσε το σύνολο των οικοδομημάτων, αλλά νεόδμητα κτίρια από το 2025 σε μεμονωμένες περιοχές, τα οποία εντάσσονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας. Με λίγα λόγια απέκλειε τις υπάρχουσες κατοικίες, αφήνοντάς τες απροστάτευτες έναντι των μελλοντικών κινδύνων. Ωστόσο δεν σταματάμε εκεί. Εάν η εν λόγω διάταξη είχε πράγματι προχωρήσει όπως ήταν διαμορφωμένη τα ασφάλιστρα θα είναι εξαιρετικά υψηλά, δεδομένου και του υψηλού κινδύνου κάλυψης, ενώ θα προέκυπταν προβλήματα και από πλευράς αντασφαλιστικής κάλυψης, δεδομένου ότι η λογική της αντιφάσκει με την βασική ιδέα της ασφαλιστικής κάλυψης. Τελικά, η κυβέρνηση αποφάσισε να αποσιωπήσει το ζήτημα, αποσύροντας το περιβόητο άρθρο 23 περί υποχρεωτικότητας λίγες ημέρες πριν το νομοσχέδιο τεθεί προς ψηφοφορία, αναβάλλοντας έτσι κάθε σχέδιο για την οριστική επέκτασή της.
Πρέπει να γίνει σαφές ότι όσο οι κυβερνήσεις εθελοτυφλούν έναντι του κινδύνου, τόσο αυτός θα καραδοκεί. Σε μια εποχή όπου τα κρατικά ταμεία καλούνται να καλύψουν τις “οικονομικές τρύπες” που αφήνει αφήνει ο πληθωρισμός και η ενεργειακή κρίση στην τσέπη των καταναλωτών, ο κρατικός προϋπολογισμός θα πρέπει να θωρακιστεί έναντι απρόβλεπτων απειλών, όπως μια φυσική καταστροφή, γιατί όταν αυτή επέλθει τότε θα είναι δυστυχώς αργά.
Πηγή: insuranceforum.gr
