Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές όσον αφορά τις επαναπιστοποιήσεις, τις εξετάσεις αλλά και τις ανανεώσεις των αδειών ανέλυσαν οι καλεσμένοι της εκπομπής “Ασφαλιστικό Μαγκαζίνο”, κ. Νίκος Λεβετσοβίτης, κ. Γιώργος Φουφόπουλος και ο κ. Γιώργος Νικολάκος, υπογραμμίζοντας τα τρωτά τους σημεία αλλά και τις αλλαγές που θα πρέπει να δρομολογηθούν για την καλύτερη λειτουργία του κλάδου και την εξυπηρέτηση των επαγγελματιών.
Σε σχέση με το ζήτημα των επαναπιστοποιήσεων οι φιλοξενούμενοι της εκπομπής τόνισαν ότι η όλη διαδικασία έχει χάσει την ουσία της, καθώς δεν προσφέρει χρήσιμες γνώσεις στους επαγγελματίες, ενώ η εξασφάλισή της δεν εγγυάται επί της ουσίας ότι οι επιτυχόντες διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα για την άσκηση του επαγγέλματος. Συνεπώς, η όλη διαδικασία ταλαιπωρεί τους επαγγελματίες του κλάδου χωρίς κάποιο ιδιαίτερο όφελος τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους πελάτες τους.
Όπως επισημαίνει ο κ. Νικολάκος: «Οι επαναπιστοποιήσεις αν θα γινόντουσαν σωστά, το 50% των διαμεσολαβητών θα έβγαινε από εκτός αγοράς. Σήμερα επαναπιστοποίηση μπορεί για λογαριασμό μου μπορεί να κάνει και η γραμματέας μου. Όμως η επαναπιστοποίηση δεν έχει αυτό το στόχο. Αυτές οι 15 ώρες έχουν στόχο να μας μάθουν πως λειτουργεί η αγορά, πως πρέπει να προστατεύουμε τους καταναλωτές, πώς πρέπει να εφαρμόζουμε κάποιες διαδικασίες για να προστατεύουμε τους καταναλωτές, την αγορά αλλά και τον εαυτό μας, γιατί αν κάνουμε ένα λάθος ή μία παράλειψη θα έρθει ο δικηγόρος του ασφαλισμένου και θα μας κατηγορήσει ότι δεν κάναμε καλά τη δουλειά μας.
«Η επαναπιστοποίηση είναι κάτι καλό, είναι γνώσεις. Αλλά έχουμε καταντήσει να ψάχνουμε τις επαναπιστοποιήσεις από δω και από ‘κει για να ανανεώσουμε την άδεια. Εκεί έχει καταντήσει η επαναπιστοποίηση. Πουθενά στο κόσμο κανένα επάγγελμα δεν συμβαίνει αυτό. Το να υπάρχει η υποχρέωση ότι εάν δεν έχω πιστοποιηθεί 15 ώρες το περασμένο χρόνο να αφαιρείται η άδεια μου, το χαρτοφυλάκιο μου, είναι αντισυνταγματικό και παράνομο. Απορώ πως ο πρόεδρος του επιμελητηρίου, τα σωματεία και οι υπόλοιποι φορείς δεν πήγαν στην Τράπεζα της Ελλάδος να διαμαρτυρηθούν. Η ΙDD δεν αναφέρει κάτι τέτοιο. Δεν λέει ότι αφαιρούνται οι άδειες. Αυτό το συνονθύλευμα είναι ελληνικό. Αυτός ο νόμος που έγινε το ’18 επί ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν κάνω λάθος, και τον φτιάξανε άνθρωποι που δεν γνωρίζουν την αγορά.»
Ο κ. Φουφόπουλος με τη σειρά του υπογράμμισε ότι: «Οι συνέπειες των επαναπιστοποιήσεων δημιουργούν ένα τεράστιο πρόβλημα στους συναδέλφους οι οποίοι δεν το κάνανε. Τους καταργούν τους κωδικούς , τους στερούν το δικαίωμα του προσπορισμού μέσω των χαρτοφυλακίων τους και στην ουσία έχει γίνει ένα μέτρο αποψίλωσης της αγοράς και νομίζω ότι ενώ πήγαινε να γίνει το μεγαλύτερο καλό για την εγγύηση των προσώπων τα οποία διαμεσολαβούν, φτάνουμε στην αντίπερα όχθη. Όταν λέω πιστοποίηση δεν μπορώ κάθε μέρα να πιστοποιούμαι ότι είμαι γιατρός και καλός γιατρό ή καλός δικηγόρος, άρα η πιστοποίηση πρέπει να γίνεται άπαξ. Ο τρόπος ενημέρωσης, ή σεμιναρίων ή αποδεικτικής διαδικασίας ότι εγώ πραγματικά επιμελήθηκα αυτής της διαδικασίας μπορεί να είναι ένα σεμινάριο, μπορεί να είναι ότι τελείωσα επιτυχώς τη συμμετοχή μου σε έναν εκπαιδευτικό οργανισμό αλλά σίγουρα όχι η επαναπιστοποίηση της ικανότητάς μου να ασκώ το επάγγελμά μου κάθε χρόνο με αυτό τον τρόπο. Είναι αδιανόητο! Ή ξέρεις ή δεν ξέρεις. Πολλοί συνάδελφοι έχουν οδηγηθεί στην ανάγκη να μεταφέρουν τα χαρτοφυλάκια τους χωρίς κωδικούς αλλού, άρα μιλάμε για ομηρία. Πρέπει να επανεξεταστεί όλο από την αρχή.
«Επίσης για ποιο λόγο χρονικό περιθώριο στις ώρες; Μπορεί να χρωστάω το 20, γιατί δεν με αφήνεις το 21 να επαναπιστοποιηθώ για να συνεχίσω την πορεία μου; Πώς πηγάζει το χρονικό περιθώριο και ορίζεται σε ετήσια βάση; Το ζήτημα του χρόνου δεν εντάσσεται πουθενά, δεν μπορεί να ορίζεται εντός του έτους πρέπει να υπάρχει δικαίωμα επαναπιστοποίησης αφού για κανένα λόγο δεν έχω χάσει την άδεια μου.»
Ο κ. Λεβετσοβίτης προσυπέγραψε τα λόγια τον συναδέλφων του, τονίζοντας παράλληλα ότι τα επιμελητήρια θα μπορούσαν να διευκολύνουν τους επαγγελματίες στην όλη διαδικασία. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Χάσαμε την ουσία, το να υπάρχει επαναπιστοποίηση κανείς δεν λέει όχι, γιατί πρέπει να είμαστε συνεχώς καλύτεροι, να ενημερωνόμαστε για τα προϊόντα και να γινόμαστε καλύτεροι στο επάγγελμά μας όχι όμως να πάμε στο άλλο άκρο και να είναι η επαναπιστοποίηση δαμόκλειος σπάθη για κάποιον που ξεχάστηκε για κάποιες ώρες να το κάνει και του πάρουμε την άδεια. Αυτό είναι το τραγικό της όλης υπόθεσης και να εξοντώνονται επαγγελματικά συνάδελφοι επαγγελματίες που είναι δεκαετίες και να τους λες ότι πρέπει να πας να δώσεις εξετάσεις, ενώ δεν είναι ανενεργοί. Δεν μπορεί να τιμωρούνται οι επαγγελματίες. Μπορούν ένα ρόλο εδώ να έχουν και τα ίδια τα επιμελητήρια. Για όσους δεν μπόρεσαν εντός του προβλεπόμενου χρόνου να πραγματοποιήσουν τις ώρες να έρχεται το επιμελητήριο από μόνο του και να πει κύριοι θα σας κάνω την επαναπιστοποίηση εγώ. Να πως μπορούν να είναι τα επιμελητήρια χρήσιμα στους επαγγελματίες και όχι να τρέχει ο επαγγελματίας δεξιά και αριστερά σε κάθε εταιρία για να του καλύψει ώρες.»
Στο επίκεντρο του σχολιασμού βρέθηκε και το ζήτημα των πιστοποιήσεων. Η προετοιμασία, η ύλη αλλά και ο τρόπος διεξαγωγής τους τέθηκαν στο στόχαστρο των συνομιλητών, οι οποίοι τόνισαν ότι χρήζουν εκσυγχρονισμού και ότι θα πρέπει να επαναξιολογηθούν από τα αρμόδια όργανα.
Όπως υπογραμμίζει ο κ. Φουφόπουλος: «Πιστεύω ότι στο κομμάτι της πιστοποίησης καλώς μπήκαν τα πράγματα και ουσιαστικά αναγκαστήκαμε από το όποιος αναπνέει να γίνεται ασφαλιστής να πάμε σε ένα άλλο επίπεδο, ώστε να γνωρίζουν και να καταλαβαίνουν έννοιες. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι αρκεί μόνο η ιντερνετική παρακολούθηση, χρειάζεται διδασκαλία για να μυήσεις κάποιον στις έννοιες και στην διαδικασία. Αυτό πρέπει να είναι ένα απαραίτητο συμπλήρωμα. Γιατί εκεί δεν βάζεις ώρες τέτοιου είδους για να ξέρεις τι τελικά κατάλαβε και δεν παπαγαλίζει. Πιστεύω ότι σαν διαδικασία μας βοήθησε και θεωρώ πραγματικά ότι με αυτό τον τρόπο οι δικοί μου άνθρωποι πέρα από την εκπαίδευση έχουν και κάποια γνώση σε αυτό το επίπεδο και βοηθάει και την αγορά να ξέρει ποιος είναι ποιος. Η θεματολογία και ο τρόπος εκπαίδευσης πρέπει να επανεξεταστεί.»
Ο κ. Νικολάκος επισήμανε το κεφάλαιο των πωλήσεων θα πρέπει να εξαιρεθεί από την ύλη, δεδομένου ότι οι επαγγελματίες εκπαιδεύονται επί της ουσίας σε αυτό κατά τη διάρκεια της δουλειάς. «Όσον αφορά τη θεματολογία των πωλήσεων πιστεύω ότι πρέπει να βγει εντελώς από το κομμάτι της πιστοποίησης, είναι υποχρέωση και του συντονιστή και του πράκτορα. Άμα δεν γνωρίζει πωλήσεις θα πάψει να πουλάει, θα πάψει να είναι ασφαλιστής και εδώ που τα λέμε οι 15 ώρες πωλήσεις είναι πάρα πολύ λίγες στη δουλειά μας. Εμείς κάθε μέρα εκπαιδευόμαστε, διαβάζουμε. Σε ό,τι αφορά την νομοθεσία και τη τήρηση των νόμων και των διαδικασιών, βεβαίως είναι χρήσιμα και πρέπει αυτά τα μοντέλα όχι μόνο να τα μαθαίνουμε, όχι μόνο να τα επαναλαμβάνουμε αλλά και να τα επεκτείνουμε, αλλά με την προϋπόθεση ότι το τηρούν όλοι αυτό το παιχνίδι. Όχι μόνο οι διαμεσολαβητές να είναι τα κακά παιδιά της υπόθεσης και όλοι οι υπόλοιποι, ιντερνετικές σελίδες, τράπεζες, ασφαλιστές δεύτερης δραστηριότητας να πουλάνε τα πάντα χωρίς να τους ελέγχει κανείς πρέπει να υπάρχει ένας έλεγχος.», δήλωσε ο κ. Νικολάκος.
Όσον αφορά το ζήτημα των ανανεώσεων των αδειών οι τρεις συνομιλητές συμφώνησαν ότι δεν υπάρχει σκοπιμότητα στις συνεχείς ανανεώσεις των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών. Όπως επισημαίνουν, η όλη διαδικασία ταλαιπωρεί τους επαγγελματίες του κλάδου χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, ενώ σημείωσαν ότι οι εξετάσεις θα ήταν σκόπιμο να πραγματοποιούνται κάθε 5 με 10 χρόνια, υποστηρίζοντας το περιεχόμενο τους θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί.
Ειδικότερα, ο κ. Λεβετσοβίτης επισήμανε ότι: «Γιατί θα πρέπει οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές κάθε τρία χρόνια να παρελαύνουν από τα επιμελητήρια για να ανανεώνουν άδειες. Οι γιατροί κάθε 3 χρόνια ανανεώνουν την άδεια τους; Οι δικηγόροι; Οι μηχανικοί; Τι είναι οι ασφαλιστές δηλαδή που πρέπει να κάθε τρία χρόνια να ανανεώνουν την άδειά τους. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι 10ετής οι άδειες και θα μπορούσε τουλάχιστον να είναι πενταετής. Αυτό το πράγμα κάθε τρία χρόνια να πρέπει να περνάς αυτή τη διαδικασία, λες και είμαστε απατεώνες. Πρέπει επίσης να βρούμε ένα τρόπο αυτή η διαδικασία να γίνεται πιο απλή και προσιτή στο κόσμο. Η διαδικασία συγκέντρωσης των εγγράφων είναι περίπλοκη. Αποτέλεσμα είναι πολλοί που δεν έχουν και αυτήν την ηλεκτρονική εξοικείωση να ταλαιπωρούνται πάρα πολύ. Ήρθε και ο κορωνοϊός και χειροτέρεψε τη κατάσταση.»
Ο κ. Νικολάκος συμπληρώνοντας τόνισε ότι πρόκειται για μία πλιά διαδικασία, η οποία στις μέρες μας δεν έχει νόημα εφαρμογής: «Πιστεύω ότι η ανανέωση κάθε 3 χρόνια είναι σωστή αλλά είναι παλιά αμαρτία αυτό γιατί παλιά διαχειριζόμασταν κάποια εκατομμύρια ασφάλιστρα με επιταγές και έπρεπε να προστατευθούν οι καταναλωτές. Τώρα δεν υφίσταται η ποινική προστασία των καταναλωτών γιατί τα ασφάλιστρα στη βδομάδα επάνω έχουν πληρωθεί. Είναι παλιά η ιστορία αυτή και πρέπει να καταργηθεί.»
Δείτε την εκπομπή εδώ
