Ξεσπάει “γραπτώς” ο συνάδελφος κ. Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Συντονιστής Ασφαλιστικών Πρακτόρων ο οποίος μέσα από άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο insuranceforum.gr τα γράφει “εξω από τα δόντια”
Διαβάστε το άρθρο που είδαμε και σας αναδημοσιεύουμε.
Σε δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε προ καιρού στα social media σχετικά με το κόστος της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας, ένας στους δύο ερωτηθέντες απάντησε πως βρίσκει υψηλά και απρόσιτα τα ασφάλιστρα των προγραμμάτων νοσηλείας (δείγμα 230 ατόμων). Τα σχόλια που ακολούθησαν, μεταξύ άλλων μας χάρισαν σημαντικά στοιχεία όπως, δυσπιστία προς τις ασφαλιστικές εταιρείες, έλλειψη ενημέρωσης για το πραγματικό κόστος ενός ασφαλιστηρίου υγείας και κυρίως παντελής έλλειψη ασφαλιστικής συνείδησης. …Έλλειψη ασφαλιστικής συνείδησης είπαμε; Βέβαια.
Η έννοια της συνείδησης είναι περίπλοκη και συνδέεται με πολλούς παράγοντες, ειδικά όμως η έννοια της ασφαλιστικής συνείδησης είναι κάτι το οποίο έχει να κάνει εκτός από την παιδεία μας ως λαός, επιπροσθέτως και με ΟΛΟΥΣ τους εμπλεκόμενους φορείς της ασφαλιστικής αγοράς. Όλα αυτά καλά, μέχρι που ήρθε η μόδα του Black Friday τα τελευταία χρόνια και τρέξαμε να αποδείξουμε ότι τελικά το μερίδιο ευθύνης το φέρουμε αποκλειστικά εμείς ως φορείς της ασφαλιστικής αγοράς και όχι ο απαίδευτος “πελατάκος”. Γιατί; Επειδή έτσι τον μάθαμε. Στο ‘’πάρε κόσμε…πάρε φρέσκο πράμα.’’ Και εδώ λοιπόν έρχεται και αναμιγνύεται και η επαγγελματική συνείδηση. Τι εννοώ;
Με αφορμή το πανηγύρι του Black Friday εδώ και 3 χρόνια περίπου, μεταξύ των κίτς διαφημίσεων από το λιανεμπόριο (που πλέον δοκιμάζεται σκληρά και εν μέρει δικαιολογείται η όποια παρόρμηση), ξεφύτρωσε και φέτος η μαύρη Παρασκευή από ασφαλιστικές εταιρείες και πρακτορεία ασφαλειών με εκπτώσεις στα ασφάλιστρα έως 40%. Έκπτωση στα ασφαλιστήρια; Αλήθεια, γίνεται αυτό; Δεν ξέρω…ίσως θα πρέπει να ανατρέξω ξανά και ξανά στις σχετικές εγκυκλίους από την Τράπεζα της Ελλάδος μήπως και ξεκαθαρίσω την παρανόηση μου. Αν και ίσως θα ήταν καλύτερα να ρωτήσω κάποιον αναλογιστή ασφαλιστικής εταιρείας…ή κάποιον νομικό που εξειδικεύεται στην IDD.
Παρ΄όλα αυτά, θα συνεχίσω να απορώ γιατί έχουμε την απαίτηση από τον μέσο Έλληνα να αποκτήσει ασφαλιστική συνείδηση όταν εμείς οι ίδιοι σήμερα σκοτωνόμαστε να ξεπουλήσουμε με έως μείον 40% το stock εμπόρευμα που ξέμεινε για το finish της χρονιάς. Δεν είναι έτσι; Θεωρώ ότι η ασφάλιση δε μπαγιατεύει, δεν είναι εμπόρευμα, δε χαρίζεται και δε διέπεται από κανόνες ζητιανιάς σε τιμή ανατολίτικου παζαριού. Προσφέρει επίπεδο και αξιοπρέπεια ζωής, όχι στοκατζίδικες προσφορές με κόκκινα φωτεινά λαμπάκια. Για αυτές τις αξίες βέβαια εκπαίδευαν τον “στρατό” ασφαλιστικών συμβούλων οι πάλαι ποτέ μεγάλες εταιρείες μέσω των σκληροπυρηνικών τους Agency. Σκληροπυρηνικά Agency τα οποία στην πορεία έδωσαν την θέση τους στις direct πλατφόρμες, διαμορφώνοντας νέες τάσεις στον θεσμό. Έναν θεσμό όπου τελικά διέπεται από ακανόνιστους κανονισμούς, εποπτική αρχή σε κατάσταση υπνικής άπνοιας με πλήρη ανεπάρκεια και αδυναμία να θέσει όρια.
Μέσα από όλες αυτές τις κινήσεις, το μόνο που καταφέραμε είναι να εκπαιδεύουμε τον πελάτη να βλέπει την ασφάλιση όχι ως αξία αλλά ως άυλο εμπόρευμα, έτοιμο να “μπαγιατέψει” επάνω στη δική μας πλάτη. Τα κουπόνια και οι εκπτώσεις δεν ταιριάζουν στην ασφαλιστική αγορά και αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό πρώτα από εμάς τους ίδιους. Μερικοί κούκοι δεν φέρνουν καμία άνοιξη παρά τις έντιμες προσπάθειες που γίνονται. Η ελληνική οικογένεια έχει ανάγκη τον επαγγελματία ασφαλιστικό σύμβουλο και όχι τον διανομέα ασφαλιστικών προϊόντων σε τιμή παζαριού. Η ασφάλιση συνδέεται με την ποιότητα ζωής και ως θεσμός αυτό το μήνυμα πρέπει να περνάει… όχι το μαζικό sms του πως να γλιτώσει στο τζάμπα ο κύριος Ελληνιάδης το πρόστιμο της τροχαίας. Η αγορά φέτος δοκιμάζεται σκληρά στο σύνολο της.
Η ελληνική κοινωνία εδώ και 9 μήνες ζεί κάτι πρωτόγνωρο με άγνωστες τις οικονομικές συνέπειες που θα επιφέρει η πανδημία. Ένεκα των ραγδαίων εξελίξεων, θεωρώ πως η εκάστοτε ασφαλιστική επιχείρηση πρέπει να δείξει το καλό της πρόσωπο κινούμενη με βασικό γνώμονα την μακροχρόνια εμπιστοσύνη… όχι με ευκαιριακή τάση της αρπαχτής που μόνο σε τυχοδιωκτισμό παραπέμπουν.
Η ασφαλιστική αγορά έχει αποδείξει έμπρακτα ότι μπορεί να σταθεί άξιος συνοδοιπόρος σε όλους τους ασφαλισμένους. Ας μην αμαυρώνουμε μόνοι μας την όποια σοβαρή και συντονισμένη προσπάθεια για χτίσιμο ασφαλιστικής συνείδησης και σταθερής σχέσης εμπιστοσύνης.
Οι μαύρες Παρασκευές, τη μόνη εικόνα που μπορούν να προβάλουν είναι ένας πνιγμένος που περιμένει να σωθεί τραβώντας τα μαλλιά του.
Καλές γιορτές με υγεία… και του χρόνου πάλι εδώ θα είμαστε να λέμε τα ίδια!
Πηγή: insuranceforum.gr
